เรื่องนี้เกิดที่โตเกียว DAWN (Diverse Avatar Working Network) เป็นร้านกาแฟที่มีหุ่นยนต์คอยดูแล
แต่ไม่ใช่ “บอท” ธรรมดาที่เรารู้จัก
ผู้ให้บริการเหล่านี้ถูกควบคุมจากระยะไกลโดยผู้ที่มีความทุพพลภาพขั้นรุนแรง เช่นเป็นโรคเส้นโลหิตตีบด้านข้าง amyotrophic หรือที่รู้จักในชื่อโรคของ Lou Gehrig
ผู้ปฏิบัติงานที่เรียกว่า “ผู้คุมเกม” สามารถควบคุมหุ่นยนต์จากที่บ้านหรือจากรถเข็นหรือแม้อยู่บนเตียง้ด้วยเมาส์ แท็บเล็ต หรือรีโมทควบคุมการมองเห็น
โครงการทดลองนี้ได้รับรางวัลใหญ่จาก Good Design Awards อันทรงเกียรติในปีนี้
ความสำเร็จของ DAWN ควรเป็นบทเรียนสำหรับ Meta หรือบริษัทไหนก็ตามที่พยายามสร้างอวาตาร์ใน metaverse จะมีความหมายในประเด็นปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์และบริการในร้านรวงทั่วไปอย่างไรเป็นอีกมิติหนึ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่ง
แหล่งข้อมูล